Giuseppe Garibaldi

Giuseppe Garibaldi
Giuseppe Garibaldi in 1866
Diktator van Sisilië
Ampstermyn 17 Mei 1860 – 4 November 1860
Lid van die Italiaanse Senaat
Ampstermyn 18 Februarie 1861 – 2 Junie 1882
Lid van die Franse Nasionale Vergadering
Ampstermyn 1871 – 1872
Persoonlike besonderhede
Gebore	(1807-07-22)22 Julie 1807 Nice, Frankryk[1]
Sterf	2 Junie 1882 (op 74) Caprera, Italië
Politieke party	Jong Italië (1831–1848) Aksieparty (1848–1867) Historiese Linkerkant (1867–1877) Uiterste Linkerkant (1877–1882)
Eggenoot/-note	Anita Garibaldi (1842–1849; haar dood) Giuseppina Raimondi (vir een dag) Francesca Armosino
Kind(ers)	ag kinders insluitende Ricciotti Garibaldi (1847–1924)
Religie	Christendom (Deïsme[2])
Handtekening
Militêre Diens
Lojaliteit	Colorados Vryheidsparty Riograndense Republiek  Frankryk  Verenigde Koninkryk Tweede Franse Republiek Romeinse Republiek Koninkryk Sardinië Koninkryk van Italië
Diens/Tak	Koninkryk Sardinië Koninkryk van Italië
Jare in diens	1835–1871
Rang	Generaal
Eenheid	Jagters van die Alpe
Oorloë/Veldslae	Ragamuffin-oorlog Uruguaanse Burgeroorlog Groot Beleg van Montevideo Anglo-Franse blokkering van die Río de la Plata Franse beleg van Rome Tweede Italiaanse Onafhanklikheidsoorlog Ekspedisie van die Duisend Slag van Aspromonte Slag van Volturnus Slag van Calatafimi Slag van Bezzecca Slag van Mentana Kretaanse Rewolusie Derde Italiaanse Onafhanklikheidsoorlog Frans-Duitse Oorlog
Toekennings	Ere Grootmeester van die Vrymesselaars in Italië, 1867[3][4]

Giuseppe Garibaldi (Nizza, 4 Julie 1807 – Caprera, 2 Junie 1882) was ’n Italiaanse generaal, politikus en nasionalis wat ’n belangrike rol gespeel het in die geskiedenis van Italië. Saam met Camillo Benso di Cavour, Victor Emanuel II van Italië en Giuseppe Mazzini word hy beskou as een van die Italiaanse “vaders van die vaderland”.

Garibaldi het ’n sentrale rol gespeel tydens die Italiaanse eenwording, die Risorgimento waarin hy persoonlik geveg en leiding gee in militêre veldtogte wat uiteindelik tot ’n verenigde Italië gelei het. Hy was generaal tydens die tydelike regering in Milaan in die Revolusiejaar 1848, generaal wat die Romeinse Republiek teen Franse leërs beskerm het (1849) en vanaf 1860 het Garibaldi met sy 1 089 Rooihemde, tussen 11 en 70 jaar oud, geveg vir vryheid van Italië.

In sy tyd is hy ook ‘Held van Twee Wêrelde’ genoem as gevolg van sy militêre veldtogte in Suid-Amerika en Europa, ’n reputasie wat hy nie net in Italië gehad het nie, maar ook as gevolg van die opkoms van die internasionale media. Hy is bewonder deur sommige van die belangrikste intellektuele van sy tyd, soos Victor Hugo, Alexandre Dumas en George Sand.

1. ↑ "Giuseppe Garibaldi" (in Engels). Encyclopædia Britannica. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 April 2020. Besoek op 22 Mei 2018.
2. ↑ (it) "Come è noto Garibaldi maturò un forte anticlericalismo, per quanto non fosse ateo, ma anzi profondamente religioso e, una volta iniziato alla massoneria, 'appassionatamente credente nel suo Ente deistico in Garibaldi: cultura e ideali Atti del LXIII congresso di storia del Risorgimento italiano (a cura di Stefania Bonanni). Roma, Istituto per la storia del Risorgimento italiano, 2008, bl. 511
3. ↑ (en) Garibaldi – the mason
4. ↑ (en) http://freemasonry.bcy.ca/biography/garibaldi_g/garibaldi.html "Garibaldi — the mason". Grand Lodge of British Columbia and Yukon A.F. & A. M., 2003.